<Vorige]  ['De Kolom' index]  [Volgende>

De Kolom logo spacer
spacer [Klik hier voor gewone-versie
spacer
spacer 08:  Piet
28-12-2003
spacer spacer

Poep is leuk

Veel dingen in het leven zijn interessant genoeg om eens bij stil te staan. Zo ook het eten, want wij eten wat af in dit land zeker rond deze feestdagen. Wat mij boeit is niet zozeer het eten maar het restproduct wat wij afscheiden. Hier gaat namelijk een heel proces aan vooraf via de slokdarm naar de maag en het darmstelsel om vervolgens na een paar dagen als restproduct naar buiten te komen. Dat dit proces bij deze jongen gepaard kan gaan met winden is volgens mijn vrouw en kinderen vaker en luider dan bij anderen.

Winden en poep geeft veel hilariteit en ik denk dan weer terug aan mijn kinderjaren. Wij gingen als broers in de vakantie vaak naar de ooms en tantes op de boerderijen in Stolwijk. Als dan bij het spelen en ravotten op het land mijn kleine broertje op zo'n grote ronde verse koeienplak stapte en na een gigantische salto van top tot teen onder de viezigheid zat dan moest de hele familie lachen behalve mijn broertje.
Op de lagere school in de zesde klas, terwijl wij met de kroontjespen aan het schrijven waren, liet er een jongen in de klas een keiharde wind. Een bulderend gelach steeg op en de schoolmeester vroeg: wie heeft dat gedaan? Niemand natuurlijk en om niet af te gaan moesten wij allemaal om de beurten naar voren komen zodat hij aan ons achterwerk kon ruiken. Wij wisten wel wie het gedaan had maar de meester zocht natuurlijk de verkeerde uit en hij kon meteen beginnen met duizendmaal: 'ik mag van de meester geen winden in de klas laten'.

Tijdens mijn militairendienst was de nood wel eens hoog vooral met een oefening. Dan was er in de verste verte geen gelegenheid om je behoefte te doen. In het leger keek je niet zo nauw en achter een struik was meestal voldoende om even op je hurken te gaan zitten en had je geen papier dan maar een groot struikblad. Nu had een van onze maten niet zo goed uitgekeken met zijn broek waardoor een groot deel op de rand belande. Hij had dit pas in de gaten toen hij met zijn broek aan alweer aan kwam lopen. De uitdrukking op zijn gezicht vergeet ik nooit meer. Hij was net herstellende van de ziekte van Le Mans dus de chaos was groot.

Ook bij mijn opgroeiende kinderen was het vaak poep wat de klok sloeg. In het weekend mochten ze vaak een uurtje in bad spelen. Samen gingen ze dan in bad met diverse drijvende Donald Duck vriendjes en hadden daarmee op hun derde/vierde jaar veel lol. Toen wij de badkamer binnenkwamen was de oudste bezig met een nieuw drijvend object te bestuderen dat ergens vanaf de bodem plots naar boven kwam drijven. Wij lagen dubbel.
Negen maanden gedragen worden door hun moeder vonden ze veel te weinig. In hun peutertijd was het na een kwartier lopen: Pap, ik wil gedragen worden. Daar loop je dan in Emmen met de jongste zoon op je nek en op een gegeven moment werd het wel heel erg warm in mijn nek. Dat vond ik niet leuk maar de anderen van ons gezelschap wel want die kwamen niet meer bij.

Samen met je kleine kinderen voor de televisie en dan kijken naar de film van ome Willem en het mooiste was toch het broodje poep. Het blijkt dus wel dat zolang anderen er last van hebben wij ervan genieten en er zelfs onbedaarlijk om kunnen lachen maar treft je zelf dit onheil dan is het bah. Ook de grappen zijn soms meesterlijk en op verjaardagen een verhoging van de feestvreugde dus al met al kunnen we stellen: poep is leuk. Verder, heel toepasselijk, eet smakelijk en prettige dagen.

"Sorry Wil, ik ontkom er niet aan, jij mag de pan die schrijven kan."